نه امنیت را میبینند، نه پَرکشیدن حافظان امنیت را!
تاریخ انتشار: ۲۳ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۰۸۱۲۴۷
سخنگوی فراجا در یادداشتی نوشت امنیت نعمتی است از نظرِ مردم پوشیده تا آنگاه که ناامنی رخ دهد، اما گویا حافظان امنیت در همه حال از دیدهها نهانند.
سردار سعید منتظرالمهدی در یادداشتی، نوشت: انگار ماموران پلیس را آفریده اند برای جان دادن، گاه در میدان نبرد با پلشتیها شهید میشوند، گاه ترور شده و گاه با زخم زبانها و دشنامهای عدهای که تنها زمانی ناامنیها را فریاد میزنند که خود و اطرافیانشان دچار بحران شوند، از پای در میآیند؛ گویا امنیت را موضوعی "قدیم" میدانند که همیشه و هرآینه بوده و هیچگاه "حادث" نبوده است و نیازی به مراقبت از آن نیست، امن و امان جامعه را بدون حافظان آن تصور میکنند در حالیکه فقدان حتی یک پلیس به معنای لَب پَر شدن ظرف امنیت است؛ آنانکه در فقدان فردی شهیر داد ناامنی میدادند، کجا هستند تا فریادشان گوش فلک را کَر کند که، یا مردم! در کمتر از یک روز، نامردمان، ۲ حافظ امنیت را شهید کرده اند، البته آمار شهدای اخیر را باید به ۳ شهید ترور شده چندی پیش و بیش از ۱۳ هزار شهید سالهای دور و نزدیک دفاع از کیان کشور و حراست از امنیت مرز تا مرکز، افزود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
امروز، این سنگربانان امنیت هستند که مورد سوءقصد، ترور کور و در تیررس نااهلان قرار میگیرند نه آنان که صرفا شعار دفاع از مُلک و میهن سرمی دهند؛ شاید، باید «لفافه گویی» را کنار گذاشت و صریحا از اصحاب رسانه پرسید و مطالبه نمود که چرا وقتی تیر قاچاقچیان، قلب ماموران پلیس را حین ماموریت میشکافد و یا عناصر دشمن آن هم در روز روشن یک گشت شهری پلیس را، مورد ترور کور و ظالمانه خود قرار میدهند، نهایت به مخابره یک خبر نیم بند، اکتفا کرده و پلیس را در میانه انواع جنگهای شناختی و رسانهای که این روزها وِرد زبان هر دانا و نادانی است، تنها میگذارند؟ امنیت، نعمتی است از نظرِ مردم پوشیده تا آنگاه که ناامنی رخ دهد، اما گویا حافظان امنیت در همه حال از دیدهها نهانند، که بار غمشان نه در دوربین و قلم خبرنگاران مینشیند، نه جایی در جعبه جادو دارد؛ بله؛ در یک حالت میتوان آنها را در میان انبوهی از اخبار صواب و ناصواب روزانه یافت آن هم در صورتی است که به غفلت، رفتاری خارج از دایره ذهنهای کلیشه یافته ما، از آنان سرزند؛ سخن نخ نمایی است که بگوییم انتقام شهدایمان را گرفته و مسببانشان را منکوب میکنیم چراکه بر عهد خود استواریم و آن را وظیفهای بر دوش میدانیم؛ هرچند انتهای آرزوی بیشترهمکارانم در این لباس، شهادت است، اما بدین معنا نیست که ما از سر تقصیرِ مسببین و قاتلان آنها میگذریم. حتما هیچ پروندهای را در نیمه راه رها نمیکنیم و تاحصول نتیجه پیگیرهستیم، هر چند که گاهی سالیانی هم طول بکشد و آنان درحال زندگی پنهانی باشند و موقتا از دست عدالت گریخته باشند
و این مهم را تاحصول نتیجه پیگیری میکنیم. روی دیگر سخن با جامعه است و افکار عمومی، با همانانیست که سرمایه اجتماعی پلیس نامیده میشوند، چرا شهادت ماموران پلیس مانند هر واقعه و پدیده دیگر، در بوق و کرنا نمیشود؟ چرا تا چند روز نُقل محافل و نَقل مجالس مرتبط با این موضوع، قرار نمیگیرد؟ چرا جای خالی یک پلیس که به نامردی شهیدش کرده اند، احساس نمیشود؟ کجای کار لنگ میزند که، «انگار پلیس را آفریده اند برای جان دادن و گمنام بودن؟»
منبع: پول نیوز
کلیدواژه: امنیت امنیت سایبری امنیت غذایی امنیت ملی امنیت شغلی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.poolnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «پول نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۰۸۱۲۴۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مسئله مردم نرخ رشد نقدینگی نیست، مردم تورم را میبینند
در سال ۱۴۰۲ بهرغم کاهش رشد نقدینگی، رشد پایه پولی همچنان فزاینده بوده و بهنوعی دولت در بازار پول بهعنوان رقیب بخش خصوصی فعال بوده است.
به گزارش هممیهن، به این مفهوم که دولت همچنان کسری بودجه خود را داشته و این کسری را از منابعی که در بازار وجود داشته از محل فروش اوراق و... تامین کرده و آن نقدینگی که بخش خصوصی و تولید باید استفاده میکرد را خود دولت جذب کرده است.
در ادامه گفتگو با داود سوری استاد سابق دانشگاه شریف را میخوانید:
در دو سالونیم گذشته تلاشهای دولت جهت کنترل تورم نتیجه نداده و تورم از کنترل رشد نقدینگی تاثیر نپذیرفته؛ به نظر شما علت چیست؟
خیلی سخت است که بتوان قضاوت کرد. رابطه رشد نقدینگی و تورم رابطه کوتاهمدتی نیست که به محض کاهش رشد نقدینگی در تورم کاهش اتفاق بیفتد. انتظار میرود اگر کنترل نقدینگی تداوم پیدا کند در آینده نرخ تورم هم کنترل شود. نکتهای که باید توجه کرد این است که کیفیت کاهش نقدینگی به چه صورت بوده است.
آنچه مشخص است اینکه در سال ۱۴۰۲ بهرغم کاهش رشد نقدینگی، رشد پایه پولی همچنان فزاینده بوده و به نوعی دولت در بازار پول به عنوان رقیب بخش خصوصی فعال بوده است. به این مفهوم که دولت همچنان کسری بودجه خود را داشته و این کسری را از منابعی که در بازار وجود داشته از محل فروش اوراق و... تامین کرده و آن نقدینگی که بخش خصوصی و تولید باید استفاده میکرد را خود دولت جذب کرده است. به هر حال باید منتظر ماند و دید نتیجه کاهش روند رشد نقدینگی در سال آتی چگونه خواهد شد.
یعنی سال ۱۴۰۴ باید منتظر تاثیر بر نرخ تورم باشیم؟
نمیتوانیم یک رابطه یک به یک بین تورم و نقدینگی داشته باشیم. نرخ تورم میتواند از جای دیگر هم افزایش پیدا کند. با این وجود به نظر میرسد سال بعد باید اثرات کاهش نقدینگی را دید. البته نرخ اعلامی بانک مرکزی بهطور متوسط در یک سال ۵۲ درصد اعلام شده در حالیکه این نرخ تورم در فروردین ۸۰ درصد بوده و تا اسفند به ۳۸ درصد رسیده است. از این رو یک روند کاهش وجود داشته و اگر مشکلی پیش نیاید سال بعد میتواند بر نرخ تورم مؤثر باشد.
شاید اشاره ابراهیم رئیسی که اخیراً گفته اقتصاددانها متوجه کاری که دولت برای کنترل نقدینگی کرده میشوند همین موضوع است.
چیزی که مهم است اینکه نتیجه سیاستها را باید در عمل ببینیم. واقعیت این است که بسیاری از آمارها منتشر نمیشود و آمارهای منتشر شده نیز از دقت کافی برخوردار نیستند؛ لذا نمیتوان قضاوت درستی داشت. ولی میدانیم که تورم وجود دارد. قیمتها را میبینیم که مدام در حال افزایش است.
بحث درآمدها و رشد اقتصادی را میبینیم. اگر سیاستها در این شاخصها نمود پیدا نکند نمیشود درباره مؤثر بودن سیاستها صحبت کرد. مسئله مردم که نرخ رشد نقدینگی نیست. نرخ رشد نقدینگی را ما به دهان مردم انداختیم. مردم تورم را میبینند. حالا از هر جا که میخواهد ظاهر شود. برای مردم چه اهمیتی دارد نرخ رشد نقدینگی چقدر است. آنها تورم را نگاه میکنند.
در نرخ تورم چه سهمی میتوانیم برای تورم انتظاری قائل شویم؟ مسئولان در گفتههایشان بر غیررسمی بودن قیمتها و تورمهای غیرواقعی و انتظاری بارها تاکید میکنند.
انتظارات قاعدتاً تاثیرات کوتاهمدت دارد. ممکن است اتفاقی بیفتد و شوکی وارد شود و برای مردم انتظاراتی شکل بگیرد، اما مدتی که گذشت اثر آن اتفاق از بین میرود. ولی وقتی یک پدیدهای ادامهدار است نمیتوان به انتظار تفسیر کرد. آنچه ما الان آموختهایم و آن را انتظار مینامیم این است که فرآیند سیاستگذاری و کیفیت سیاستگذاری بهگونهای بوده که هر سال منتظر بدتر شدن شرایط هستیم.
این را آموختهایم که اگر امروز کالایی را خریداری کنیم صرفه بیشتری دارد تا اینکه سال بعد آن را بخریم. همه میدانیم که اگر ریال نگه داریم سال بعد زیان دیدهایم. این یک یادگیری است که طی سالیان متمادی شکل گرفته و همچنان این فرآیند در حال تداوم است.
هیچ علامتی نیز داده نمیشود که این مسیر ممکن است تغییر کند. نه کیفیت سیاستگذاری را رو به بهبود میبینیم و نه رفتارهایی که در جامعه صورت میپذیرد متفاوت میشود؛ بنابراین دلیلی ندارد که افراد آموختههای خود را تغییر دهند.